Slackware
Slackware to najstarsza z aktywnie rozwijanych dystrybucji Linuksa. Pierwsza wersja została wydana 13 lipca 1993 roku. Motto dystrybucji because it works wynika z zasady KISS (keep it simple stupid). Distro dla zaawansowanych użytkowników, którzy nie boją się konsoli.

Prostota i stabilność
Slackware to dystrybucja Linuksa podobna do tradycyjnych systemów uniksowych. Struktura katalogów jest klasyczna, warto zwrócić uwagę na występowanie katalogu /opt, gdzie umieszczane jest m.in. KDE. W odróżnieniu od popularnych dystrybucji takich jak Mandriva, openSUSE czy Ubuntu, Slackware zawiera waniliowy (tzn. niepatchowany) kernel, dzięki czemu pobranie kernela z kernel.org i jego kompilacja nie powoduje obniżenia funkcjonalności. Dystrybucja nie zawiera graficznego instalatora (aczkolwiek instalator tekstowy jest bardzo intuicyjny i nie powinien sprawiać problemów) ani mnóstwa graficznych konfiguratorów (takich jak np. YaST). Dostępnych jest tylko kilka tekstowych asystentów do wykonywania najbardziej podstawowych operacji (instalacja pakietów, wybór środowiska graficznego, ...). Rozwój Slackware przebiega w dwóch liniach: stabilnej (ang. stable) oraz bieżącej (ang. current). Wersja bieżąca co pewien czas ulega zamrożeniu i po wydaniu kilku wersji testowych (beta, release candidate), przekształca się w wersję finalną, oznaczoną konkretnym numerem (np. 10.2). Wersja stabilna doskonale nadaje się na serwer oraz konserwatywny desktop. Wersja niestabilna może być używana na desktopie przez użytkowników, którzy chcą mieć w miarę aktualne wersje programów (które mogą jednak zawierać błędy).

System pakietów
System pakietów Slackware opiera się na prostych pakietach tgz, które nie zawierają informacji o zależnościach. Przyjmuje się, że użytkownik sam będzie troszczył się o to, aby instalowany pakiet miał dostęp do odpowiednich bibliotek i niezbędnych programów. Brak zarządzania zależnościami jest często wymieniany jako jedna z głównych wad systemu, niemniej jednak pozwala uwolnić się od tzw. piekła zależności (ang. dependency hell), co cenione jest przez zaawansowanych użytkowników, wśród których dystrybucja jest niezwykle popularna. Należy pamiętać, że systemy zarządzania pakietami (takie jak: rpm czy deb) nie są doskonałe i potrafią przysporzyć wiele problemów, takich jak błędne zależności, niespełnione zależności, pętle (cykle) w zależnościach, konflikty pakietów, ...
Do zarządzania pakietami służą następujące narzędzia działające w powłoce:
installpkg (instalacja pakietu),
removepkg (usunięcie pakietu),
upgradepkg (aktualizacja pakietu),
makepkg (utworzenie pakietu tgz z zawartości bieżącego katalogu),
explodepkg (rozpakowanie zawartości pakietu do bieżącego katalogu).
W skład oficjalnych pakietów Slackware wchodzi również menadżer rpm (slackware/ap). Należy pamiętać, że o zależności będziemy musieli zadbać sami i użyć następującej składni: rpm -ivh --nodeps --force pakiet.rpm. Dzięki temu można zainstalować m.in. komunikator Skype, posługując się pakietem rpm dla openSUSE. Za pomocą programu rpm2tgz można konwertować pakiety rpm do formatu tgz. Uzupełnieniem jest tekstowy menadżer pkgtool, służący do instalacji i usuwania pakietów (również nie sprawdza on zależności).

Home
Info
Kontakt

Hack & Security
Trojany
Keyloggery
Sniffery

       Windows
1.0, 2.0, 3.0, 3.1
95
98
Millenium
2000
Xp
Xp media center
Vista

         Linux
Debian
Fedora Core
Mandriva
Slackware
Ubuntu

        Skrypty
PHP
JS
CMS


| Tech-x.pl Serwis informacyjny | Wielkie kompedium trojanów | Grafa.biz Tutoriale, artykuły, photoshop, webmaster |
Copyright 2007 Parodik